Hemşirelerin sesi kimseyi duymadı; Sessizce giderler

Son beş yılda hemşireler acı ve şok edici bir anlatıya sahipti. Dünyada 6.000'den fazla hemşirenin Kuch'u uzman güçlerin göçünün alarmını çaldı; O toplumun ekonomik, sosyal ve hatta psikolojik boyutlarını hedefleyen bir tehlike. Bu hızlandırılmış süreç, elbette, hikayenin sadece bir tarafıdır, diğeri hemşirelerin intiharının resmi istatistiklerinde ortaya çıkan krizdir. Resmi İstatistik Merkezi'ne göre istatistiklerin, toplumdaki sıradan insanlar arasındaki intihar oranının yaklaşık altı katı olduğu tahmin edilmektedir; Rakamın kendisi umutsuzluğun yankısı ve bu sağlık savunucuları grubu için ezici iş baskılarıdır.

Corona'nın salgını sırasında, hastalar çok sayıda ve küresel tedavi ihtiyacının yüksekliğinde İran, hemşirelik göçü taleplerine saldırı ile karşı karşıya kaldı. Bu dönemdeki göç sayısı önceki dönemlerden yüzde 2 daha fazlaydı ve başvuru hemşirelerinin üçte ikisi Danimarka'yı bir varış noktası olarak seçti, ancak dalga şimdi azaldı. Post -Corona hedef ülkeleri hemşirelik gücünün doygunluğuna ulaştı ve bu ülkelere göç hacmi önemli bir düşüş yaşadığı için kabul azaldı, ancak istatistiklerin düşüşü İran hemşirelerinin statüsünü iyileştirmenin bir yansıması mı?
 

Son yıllarda, uzmanlar tekrar tekrar hemşire insan kaynaklarının ciddi sıkıntısı konusunda uyardı, ancak insan kaynakları krizi vurgulandığı kadar, işe alım süreci durduruldu veya etkisiz. Hastanelerin ön saflarında yer alan ve korona krizindeki tüm tedaviyi gerçekleştiren hemşireler haksız resepsiyondan bahsediyor.

Gelirleri yaklaşık 1 ila 5 milyon dolar arasında ve ödenmeyen işçiler ya da figürleri bile onlara çabalarının maliyetini veriyor. Korona döneminde hemşireleri çekmek için kapatılan kısa vadeli kısa vadeli sözleşmeler sadece iş güvenliği yaratmakla kalmadı, aynı zamanda bu hemşirelerin çoğu, bu sözleşmelerin sona ermesinden sonra ev veya işsizdir veya sahayı zorlama veya ağır çalışma saatlerinin gölgesinde bırakmak zorunda kalır.

Tahminler, yaklaşık 5.000 ila 6.000 hemşirenin şu anda İran genelinde evde veya çatlak olduğunu, ya göç edemediğini veya tedaviye geri dönme konusunda isteksiz olduğunu göstermektedir.
 

Yaklaşık 2 ila 5 hemşire de her yıl işi yürütüyor, bu da mevcut insan kaynaklarının korunmasının bile büyük bir sorun haline geldiğini gösteriyor. Bazıları ikinci işlere sığındı; Geceleri, sürücü bir çırpıda olur ya da kısma zamana döner ve birçoğu sadece göç ve terk edilmede daha iyi günlerin umudunu ve dileğini yerine getirmiştir.

Hemşirelerin göçü azaltma istatistikleri ne ölçüde? Göçün gerçeğini ve İran hemşirelik topluluğunun acı gerçeklerini ararken, Yılın ikinci yarısında doktorların ve tedavi personelinin göçünü azaltmak için Sağlık Bakanlığı tarafından yayınlanan bir haber bülteninde, İran sağlık sistemine kırılgan ve kararsız bir şekilde yayılmasına rağmen, bunun arkasındaki gerçeklikti. Bu rakamlar alanın somut gerçeğini yansıtıyor mu yoksa kağıt iyileştirmelerini sergilemenin ve halkın zihinlerini sakinleştirmenin tek yolu bu mu?
 

Hemşirenin evinin genel sekreteri olan Dr. Mohammad Sharifi Moghaddam, hemşirelerin endüstri dünyasına göçünün azaltılması konusundaki gerçekçi olmayan istatistikleri belirtti ve istatistiklerin hemşirelik topluluğunda memnuniyeti teşvik etmek ve sadece kağıt üzerinde var olan başarıları sergilemek dışında hiçbir gerçek olmadığını söyledi. Politika yapıcılar, hemşirelerin koşullarının iyileştirilmesiyle göç istatistiklerinin azaldığını iddia etmeye çalışıyorlar. Ancak sadece ana sorunlar çözülmedi, aynı zamanda hemşirelerin mesleki tehlikeleri ve riskleri geçen yıla göre arttı. Düşük makbuzlar, işçilerin memnuniyetsizliği ve yönetimsel baskıları ve hemşirelik topluluğunun iltihaplanması gibi göçün ana nedenlerinin hiçbiri devam etmemektedir.

Sharifi Moghaddam bir röportajda şunları söyledi: "Hemşireler arasında kamuoyunun hoşnutsuzluğu dalgası var, bu yüzden şimdi yaklaşık 2 ila 6.000 hemşirenin pratik olarak ev hanımı olduğu tahmin ediliyor." Bu insanlar mevcut durum nedeniyle ya göç edemez veya hastanelere geri dönmek isteyemezler.
 

Yetkili, sağlık sisteminde insan gücünün korunmasının bile ülkede ciddi bir sorun haline geldiğini gösteren bir sayı olarak her yıl işten ayrıldığını da sözlerine ekledi. Hemşirelik topluluğunun cesedinin üç göç yolu, işten vazgeçme ve dolaşma yolları arasında bir dalga olarak askıya alındığını yineledi.

Hemşirelik Evi Sekreteri -General Sağlık Bakanlığı'nı eleştirdi: "Sadece hemşirelerin durumunu onarmak ve iyileştirmek için net ve pratik bir destek planı yoktu, aynı zamanda politikalar esas olarak hemşireler için bile artan katı olmaya, düzenleyici ve yönetim baskılarının yoğunlaşmasına ve güvenliğe yol açtı." Sorunları köklendirmek yerine, yüz silinir ve ani sözleşmelerin değişmesi, mahkemeler ve ihlaller yoluyla işin ve yasal baskıların azaltılması ile hemşirelik topluluğu gittikçe daha fazla yoruldu.